Divan Edebiyatı Nazım Türleri

TEVHİD

♦ Allah’ın birliğini ve yüceliğini anlatan şiirlere “tevhid” denir.

♦ Tevhidler kutsal bir konu olduğundan divanların en başında yer alır.

♦ Genellikle kaside nazım şekliyle yazılır. Ancak öteki nazım şekilleriyle yazılan (terkib-i bent, kıt’a vb) tev­hidler de vardır.

MÜNACAAT

♦  Allah’a karşı yapılan yalvarış ve yakarışları anlatan şiirlere “münacat” denir.

♦  Münacaatlar kutsal bir konu olduğundan divanların en başında yer alır.

♦  Kaside, mesnevi, murabba, muhammes, terkib-i bent, terci-i bent, rubai ve kıt’a gibi hemen bütün na­zım şekilleriyle yazılmıştır.

NAAT

♦ Hz. Muhammed’i övmek için yazılan şiirlere “naat” denir.

♦  Naatlarda Hz. Muhammed’in türlü özellikleriyle bir­likte mucizeleri de anlatılır.

♦  Naatlar genellikle kaside nazım şekliyle yazılmıştır. Öteki nazım şekillerinin de kullanıldığı olmuştur.

♦ Divan edebiyatında en tanınmış naat Fûzûli’nin yazdığı “Su Kasidesi”dir.

MERSİYE

♦ Bir kimsenin ölümü üzerine duyulan üzüntü ve acıyı anlatmak için yazılan şiirlere denir.

♦ Divan edebiyatında mersiyelerin terkib-i bent biçi­miyle yazılması bir gelenek haline gelmiştir. Terci-i bent ve kaside nazım şekliyle yazılmış mersiyeler de vardır.

♦ Divan şairi Bâkî’nin Kanuni Sultan Süleyman için yazdığı “Kanuni Mersiyesi” terkib-i bent biçiminde yazılmış ünlü bir mersiyedir.

♦”Mersiye”nin Halk edebiyatındaki karşılığı “ağıt”, İslamiyet Öncesi Türk edebiyatındaki karşılığı ise “sagu”dur.

MEDHİYE

♦  Bir kimseyi övmek için yazılan şiirlerdir.

♦  İki türlüdür. Birincisi, padişah, vezir, şeyhülislam gibi yaşayan devlet büyükleri için yazılanlar, ikincisi, Dört halife, başka din ve tarikat uluları için yazılanlar.

♦ Medhiyeler genellikle kaside nazım şekliyle yazılır. Diğer nazım biçimleri de kullanılmıştır.

HİCVİYE

♦ Bir kimseyi yermek amacıyla yazılan şiirlere denir.

♦ Divan edebiyatında medhiyelerde olduğu gibi, hicvi­yelerde de abartılı bir üslup kullanılmıştır.

♦ Divan şiirinde Nefî hicivleriyle tanınmış bir şairdir.

FAHRİYE

♦ Şairlerin kendilerini övmek için yazdıkları şiirlere denir.

♦ Divan şairleri fahriyelerinde sanatkârane bir gururla şiiri ve şairliği övmüşlerdir.

♦ Fahriyeler genellikle kasideler içinde bir bölüm ola­rak bulunur. Bunun dışında ayrı bir nazım biçimiyle ya da bir gazelin makta beytinde şair fahriye söyle­yebilir.

Not: Nazım şekli (nazım biçimi) ile nazım türü karıştırılmama­lıdır. Şiirin biçimsel özellikleri (kafiye düzeni, nazım birimi, ölçüsü) nazım şekliyle ilgilidir. Şiirin konusu ise nazım tü­rüyle ilgilidir. Örneğin,

Koşma nazım şekli, ağıt ise nazım türüdür.

Kaside nazım şekli, mersiye ise nazım türüdür.