CAHİT SITKI TARANCI
Şiir yazmaya lise yıllarında başlayan Cahit Sıtkı’nın Fransız okullarında okumuş olmasının etkisiyle ilk şiirlerinde Fransız şairlerin üsluplarıyla benzerlikler görüldü…
‘Muhit’ ve ‘Servet-i Fünun/Uyanış’ dergilerinde yayımlanan ilk şiirlerini 1933 yılında yayımlanan Ömrümde Sükut adlı kitapta topladı.
Otuz Beş Yaş şiirinin, 1946’da, Cumhuriyet Halk Partisi’nin düzenlediği, yarışmada birincilik kazanmasıyla ününü pekiştirdi ve Cumhuriyet Dönemi’nin önemli şairleri arasına girdi.
Sanat için sanat ilkesine bağlı kaldı.
Ona göre şiir, kelimelerle güzel şekiller kurma sanatıdır.
Vezin ve kafiyeden kopmamış; ama ölçülü veya serbest, her türlü şiirin güzel olabileceği inancını taşımıştır.
Açık ve sade bir üslubu vardır.
Çoğu gerçeğe bağlı olan mecazları, derin, karışık ve şaşırtıcı değildir.
Uzak çağrışımlara ve hayal oyunlarına pek itibar etmemiştir.
Zaman zaman bazı imaj ve sembollere başvurmuştur…
“Otuz Beş Yaş” şairidir.
İlk şiirleri temiz dili ve yeni buluşlarıyla edebiyat çevrelerinde ilgi uyandırmıştır.
İlk şiir kitabı “Ömrümde Sükut” 1933’te yayınlanmıştır.
GARİP akımından etkilenmiş, serbest şiiri denemiş, bir yandan da Baudelaire, Verlaine gibi Fransız şairlerden etkilenmiştir.
Şiirlerinde en çok yaşama sevinci ve ölüm temalarına yer vermiş, nedense hep ölümün üstüne gitmiştir. Ayrıca yitik aşklar, mutlu sevdalar, yalnızlık, yaşadığı bohem hayatın buruklukları, çocukluk özlemi de şiirlerine konu olmuştur.
ESERLERİ
Ömrümde Sükût (1933)
Otuz Beş Yaş (1946)
Düşten Güzel (1952)
Sonrası (1957, ölümünden sonra)
Bütün Şiirleri (1983) Otuz Beş Yaş Şiirleri, 1983, Hazırlayan Asım Bezirci, “Bütün Şiirleri” adıyla önce Varlık Yayınlarından daha sonra Can Yayınlarından çıkarken adı “Otuz Beş Yaş Bütün Şiirleri” diye değiştirilmiştir.
Peyami Safa Hayatı ve Eserleri (1940)
Ziya’ya Mektuplar (1957, ölümünden sonra)